نامه ای از جبهه برای همکلاسی ها

شهید علیرضا این نامه رو چند وقت قبل از شهادتش برای دوستان و همکلاسی هاش می نویسه و برای معلمش می فرسته تا نامه رو برای دوستانش بخونن. معرفت و بزرگی رو میشه تو همین چند خط نامه به وضوح مشاهده کرد. همون چیزی که حضرت امام روح الله(ره) می فرمود که بعضی از این ها ره صد ساله رو یک شبه طی کردند…

خورشید را برای ظهور آفریده اند

روی تو را ز چشمه نور آفریده اند // لعل تو از شراب طهور آفریده اند

خورشید هم به روشنی طلعت تو نیست // آیینه تو را ز بلور آفریده اند

پنهان مکن جمال خود از عاشقان خویش // خورشید را برای ظهور آفریده اند . . .

صلوات

گفتند که عاشقی و دیوانه‌‌ای در باب خیال و خم ابروی که‌ای گفتند بگو؛ به قصد قربت گفتم سید علی الحسینی الخامنه‌ای هر کس ز ولایت و ولیّ دور شود همسایه ی دشمن است و منفور شود! پروانه صفت، گِرد ِعلی میگردیم تا دیده ی هر فتنه گری کور شود!

این انقلاب برای من کاری نکرده؟

خلاصه تا روزی که امام بود، یادم نمی آید که صبحی  از خواب بیدار شده باشم و این جملات در ذهنم مثل واگن های قطار سریع  السیر، عبور نکنن که : " امروز باید برای انقلاب چی کار کنم؟" " امام از من چه انتظاری دارند؟" " چگونه می توانم نایب امام زمانم را خوشحال و راضی کنم؟"

"ممد" نیستی که ببینی، شهر آزادِ آزاد گشته!!!

ای خواهرم ، شهدا ، سرخی خونشان را فدای سیاهی چادر تو کردند ، تو را به خون پاک شهدا ، حجابت را رعایت کن و ما را جلوی شهدا رو سیاه مکن . شهداء از همه ی ما گله دارند ؛ به ما می گویند : جامعه ی با عفتی را به شما امانت دادیم ، پس چرا در حفظ امانت کوتاهی کردید .

شب یلداست

شب یلداست مراقب باش خرابت نکند // غافل از واقعه ی کربوبلایت نکند

ای که دم میزنی از عشق حسین ابن علی // آنچنان باش که ارباب جوابت نکند

آجرک الله یا صاحب الزمان(عج)

شب یلدا قدم آهسته بردار // کمی هم احترام ما نگه دار

تو میبینی ربابم غصه دار است // بنی هاشم هنوزم داغداراست

صدای العطش در گوش مانده // بدن ها بی کفن هرگوشه مانده

شب یلدا توهم چله نشین باش // سیه پوش غم سالار دین باش...

سلامٌ علی قَلبِّ زینَبِ الصَّبور

گویند که نیست از شب یلدا درازتر // پیداست که اینان شام غریبان ندیده اند

یا حسین یا شهید یا حسین یا شیب الخضیب

دل گویه های محرم

وقتی محرّم برای ما تفریح می شود!!!

از محرم و رسالت خودمان چه می دانیم بارها محرم ها آمدند و رفتند و چه بسا به بسیاری از ما خیلی هم خوش گذشت هیئت ها رفتیم و گریه ها کردیم و نذری ها خوردیم و ...دیگر چه کردیم؟